×

Nazwy Wenus, ukazującej się wieczorem, nie przedstawiają na obszarze Polski nic do tego stopnia zajmującego, aby je warto było — wobec szczupłości środków, jakiemi rozporządzamy na opłacanie kosztów druku »Atlasu« (ob. Przedmowę) — obszernie tu roztrząsać. Poprzestanę tylko na dwu uwagach. — Więc naprzód co do terminu zwierzęca gwiazda, zwierzonka i t. p. Wg włościan pochodzi on stąd, że Wenus »zwierzynie świeci« (pp. 19, 44) wzgl. że wieczorem, kiedy ona »wstaje, to zwierze się podnoszą i wychodzą« (p. 23); podobną nazwę dla wieczornej Wenus mają Czesi (zviřetnice) oraz Litwini (žvērine). Innym szczegółem, zasługującym na wzmiankę, jest wiązanie gw. wieczornej z miesiącem (księżycem); mówi więc o niej lud, że jest »służebnicą miesiąca« (p. 22), »gwiazdą księżyca« (p. 28), że »idzie przed światłem (t. j. miesiącem) i drogę mu kieruje« (p. 115) i t. p.; stąd jej nazwy: gwiazda miesiączkowa (p. 128) i miśačna zirnyci (oboczna; p. 103).